ΚΟΛΟΜΒΙΑ, ΤΙ ΠΑΙΖΕΙ ;

ΑΝΑΤΥΠΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ PRESS GR

Σάββατο, Ιούλιος 05, 2008

Betancour, Colombia και αλήθεια‏...

.
Γράφει ο Νικ. Γρυσπολάκης
..
Η ημιμάθεια και η ημιενημέρωση (sic) είναι ο εχθρός του ανθρωπισμού και του καθετί που συνδέεται άμεσα ή εμμέσως με αυτόν. Ως απάντηση στο γεμάτο λοιδορίες, φανατισμό και ψεύδη άρθρο του ΙΑΣΩΝος θα επιχειρήσω ως ένας άνθρωπος που έχει ζήσει από κοντά και την Κολομβία και την εμφύλια σύρραξη σε αυτήν την χώρα να μοιραστώ πολύ συντόμως μαζί σας κάποια ψήγματα αλήθειας που ούτε στα ΜΜΕ, ούτε σε καμία θέση δυτικών αναλυτών μπορεί να δει κανείς.
Πρώτον η ύπαρξη ενός αντάρτικου για 45 χρόνια τώρα σε μια χώρα σημαίνει πως υφίστανται οι συνθήκες για την ύπαρξη αυτού. Τεράστιες ανισότητες, φτώχεια σε σημείο εξαθλίωσης για τεράστιο μέρος του πληθυσμού, βία, ανασφάλεια και τρομοκρατία. Να σημειώσουμε πως αντίθετα με τα ψευδή στοιχεία του Ιάσωνος, το ενενήντα και πλέον τοις εκατό των 20-23.000 δολοφονηθέντων ετησίως κολομβιανών, δεν σχετίζονται καθόλου με τις συγκρούσεις μεταξύ των ανταρτών και του κυβερνητικού στρατού (στοιχεία της ιδίας της κολομβιανής κυβέρνησης) αλλά είναι θύματα του κράτους, του παρακράτους και της τεράστιας εγκληματικότητας που πλήττει τα φτωχά στρώματα της κοινωνίας. Επιπροσθέτως, η Κολομβία έχει τον μεγαλύτερο εκτοπισμένο πληθυσμό στον κόσμο εντός των συνόρων της και φτάνει βάσει συντηρητικών εκτιμήσεων του ΟΗΕ, τα 3 εκατομμύρια. Επίσης, βάσει των στοιχείων του ΟΗΕ και ΜΚΟ, οι παραστρατιωτικοί, οι αντάρτες και ο στρατός ευθύνονται για το 70%, 10% και 20 % αντιστοίχως των μαζικών σφαγών χωρικών.Αυτή την στιγμή το 30% του κογκρέσου (του οποίου η μεγάλη πλειονότητα πρόσκειται στον Αλβαρο Ουρίμπε) βρίσκεται είτε στην φυλακή, είτε τελεί υπό δικαστική έρευνα λόγω των "στενών δεσμών" τους με τους παραστρατιωτικούς και τους εμπόρους ναρκωτικών. Ταυτοχρόνως, πολλοί βουλευτές παραδέχτηκαν ότι χρηματίστηκαν ώστε να υπερψηφίσουν την αλλαγή του συντάγματος που έδωσε δικαίωμα στον αγαπητό σύμμαχο του Τζώρτζ Μπους στην περιοχή να επανεκλεγεί στην προεδρία της χώρας.Οι FARC δεν έχουν καμία σχέση με το Κ.Κ. Κολομβίας, το οποίο συμμετέχει στον Δημοκρατικό Πόλο (Polo Democratico), έναν κεντροαριστερό συνασπισμό κομμάτων.
Την δεκαετία του 80 η αριστερά και τα αντάρτικα κινήματα οργάνωσαν την πατριωτική ένωση (Union Patriotica) προσπαθώντας να σταματήσουν την ένοπλη πάλη και να μπουν στον πολιτικό στίβο. Στις πρώτες εκλογές στις οποίες συμμετείχαν έλαβαν 30% και όλοι έβλεπαν πως σύντομα θα γινόταν η πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην Κολομβία. Τότε οι ένοπλες ομάδες των εμπόρων ναρκωτικών, με την οικονομική και υλικοτεχνική ενίσχυση των ΗΠΑ και του επισήμου κράτους της Κολομβίας, οργάνωσαν τις παραστρατιωτικές ομάδες θανάτου που παραμένουν ενεργές μέχρι και σήμερα, και σκότωσαν μέσα σε 1 χρόνο 2500 ηγετικά στελέχη της Πατριωτικής Ένωσης, τρομοκρατώντας και βασανίζοντας δεκάδες άλλες χιλιάδες. Το αντάρτικο ξανάρχισε πιο έντονο μιας και έγινε προφανές ότι το καθεστώς δεν ήθελε την αριστερά στην πολιτική.Τα τελευταία 6 χρόνια με την τεράστια υποστήριξη των ΗΠΑ, έχει εξαπολυθεί ένας τεράστιος πόλεμος κατά των ανταρτών και των αθώων πολιτών από τις παραστρατιωτικές και στρατιωτικές ομάδες της Κολομβίας που έχει εκτοπίσει εκατομμύρια ανθρώπους και έχει στοιχίσει την ζωή σε δεκάδες χιλιάδες. Ο πολυδιαφημισμένος πόλεμος κατά των ναρκωτικών, είναι τόσο επιτυχημένος που η παραγωγή κοκαΐνης έχει αυξηθεί τα τελευταία 8 χρόνια κατά 10%. Τελείως συμπτωματικώς, ο ξάδερφος και ο αδερφός του προέδρου έχουν καταδικαστεί για εμπόριο ναρκωτικών και για δεσμούς με τους παραστρατιωτικούς εμπόρους ναρκωτικών. Οι αντάρτες όντως φορολογούν την διακίνηση των ναρκωτικών στα εδάφη που ελέγχουν και επίσης κρατούν δεκάδες ομήρους που χρησιμοποιούν ως διαπραγματευτικό όπλο.
Θα μπορούσε κανείς να συνεχίσει επί μακρόν την ανάλυση και την παρουσίαση των εκγλημάτων του Κολομβιανού κράτους κατά των πολιτών του αλλά πιστεύω πως με τα παραπάνω στοιχεία μπορεί κανείς να καταλάβει την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα τα τελευταία χρόνια και να αντικρούσει τα φανατισμένα λόγια του Ιάσωνος. Προσπάθησα να εκθέσω μόνον στοιχεία και να μην προχωρήσω σε χαρακτηρισμούς, όμως η δραματική "απελευθέρωση" (θα μάθετε συντόμως περισσότερα για την όμορφα σκηνοθετημένη απελευθέρωση) των συγκεκριμένων ομήρων παρότι μας χαροποιεί, δεν μας κάνει να ξεχνούμε πως η ζωή της Ίνγκριντ Μπετανκούρ δεν αξίζει ούτε δραχμή περισσότερο από τις ζωές των εκατομμυρίων ιθαγενών, αφροκολομβιανών και χωρικών που εκτοπίζονται, βασανίζονται και δολοφονούνται καθημερινώς από το επίσημο κολομβιανό κράτος με την ανοχή και συχνά την ενθάρρυνση των δυτικών χωρών.
--------------------------------------------