ΤΟ ΚΚΕ ΤΙΜΑ ΤΟΝ ΚΟΚΑΛΗ

τι χαράς ευαγγέλιο μάθαμε την Κυριακή στο Βήμα και στην Ελευθεροτυπία. Το ΚΚΕ θα τιμήσει την οικογένεια Κοκκαλη για την προσφορά του Πέτρου Κόκαλη (πατέρα του Σωκράτη και παππού του τωρινού Πέτρου Κόκκαλη)στον Δημοκρατικό Στρατό και εν γένει στον κομουνισμό. Όποιος οπαδός του ΚΚΕ το χάψει είναι αυτό- δικαίως , βόδι. Η βράβευση στην πραγματικότητα θα γίνει για γλείψιμο του Κοκαλαίωνα που είναι από τα πλουσιότερα σόγια στην Ελλάδα. Τον μακαρίτη τον παππού τον έχουν χεσμένο. Αλλιώς μ αυτή την λογική θα έπρεπε να τιμούν και τους Βαρβιτσιώτηδες για την προσφορά του προγόνων τους Ζαχαριά στο τότε λαϊκό κίνημα. Και αυτός τα είχε βάλει και με τους καταχτητές και με τους κοτζαμπάσηδες. (Μη τους δίνουμε και ιδέες)
Για να εξευμενίσει λοιπόν το ΚΚΕ τους Βορειοελλαδίτες που μισούν δικαίως τον Ολυμπιακό, θα τους προτείνω να τιμήσουν τον Κβαλιώτη κομουνιστή Χρόνη Μίσσιο, ένας από τους μεγαλύτερους μεταπολεμικούς έλληνες λογοτέχνες.(δεν ξέρω καν αν ζει ή πέθανε ο άνθρωπος,δεν ήταν βλέπεις ηθοποιός που έπαιξε στα ψευτό-μιούζικάλ του Δαλιανίδη για να βγει διάγγελμα στο έθνος για τον θάνατο του)Ο Χρόνης Μίσσιος λοιπόν, 13 χρονών παιδί το 43 μπήκε όχι στην ΕΠΟΝ αλλά στον ΕΛΑΣ, κανονικό αντάρτικο. Μετά τον πόλεμο έκατσε συνολικά 20 χρόνια φυλακή και εξορία. Ξεμπέρδεψε το 74 σε ηλικία 44 χρονών . Για την κομουνιστική υπόθεση λοιπόν δεν έζησε ούτε παιδική, εφηβική ή νεανική ηλικία. Και μετά αυτό-δίδακτος , έγραψε πολλά βιβλία.
Από τα δυο πρώτα του βιβλία που διάβασα, κατάλαβα, γιατί δε θα τον τιμήσει ποτέ το ΚΚΕ.Γιατί είναι συνειδητά κομουνιστής και άρα συνειδητά αντί-σοβιετικός. Γιατί δε τους συγχώρησε ποτέ το κοροιδιλίκι που ένιωσε. Το γράφει και ο ίδιος σε ένα μεσοδιάστημα ελεύθερου βίου που είχε μεταξύ 62 και 67, όπου πήγε με μια αντιπροσωπεία της ΕΔΑ στην τότε ΕΣΣΔ. Εκεί είδε ότι ο πολύς κόσμος μετά από 50 χρόνια «υπαρκτού σοσιαλισμού» ζούσε χειρότερα από ότι στην μετεμφυλιακή Ελλάδα. Σε τέτοια περίπτωση ή τα «πιάνεις « και βρίσκεις δικαιολογίες ή αν δε τα «πιάνεις» και βρίσκεις δικαιολογίες είσαι γεννημένος βλαξ.
Ο Μίσσιος , ούτε ρουφιάνος ήταν, ούτε βλάκας και σου λέει , έφαγα τη ζωή μου για να γίνουμε έτσι; Και έτσι έμεινε κομουνιστής αλλά όχι ΚΚΕ, οπότε πάει και η πιθανότητα των βραβείων.
Και ας ξαναγυρίσουμε στους Κοκαλαίους. Ο πατέρας του Σωκράτη, ο Πέτρος, ήταν υπουργός υγείας στην κυβέρνηση του βουνού. Δηλαδή στην πραγματικότητα, προσωπικός γιατρός του Ζαχαριάδη. Έτσι ούτε σε μάχες ήταν, ούτε σε φυλακές και εξορίες, ούτε σε άλλα τέτοια για…αφελείς. Αραγμένος στην ουδέτερη ζώνη στο τριεθνές Ελλάδας –Γιουγκοσλαβίας –Αλβανίας σε πλήρη ασφάλεια και με το που τέλειωσε ο εμφύλιος πήγε στην ΑΝ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ. Ο γιόκας του ήρθε την δεκαετία του 60 στην Ελλάδα, το έπαιζε ζεν πρεμιέ και ήδη επί χούντας ήταν οικονομικός και αθλητικός παράγοντας, όταν άλλοι από τα βασανιστήρια χάνανε για πάντα την σεξουαλική τους ικανότητα.
Και τώρα όλο μαζί το σόι θα τιμηθεί. Και θα τιμηθείς την Δυτική Μακεδονία , όπου σκοτώθηκαν χιλιάδες μέλη του Δημοκρατικού Στρατού επειδή κάποιοι αρχηγοί τους το παίζαν Σκιπίωνες και Αννίβες. Και όσοι γλίτωσαν, οι μεν πήγαν εξορία στα νησιά , οι δε που πήγαν στην Αν Ευρώπη, οι κατ όνομα σύντροφοι τους, τους στείλανε Κεντρική Ασία, στην Τασκένδη στα Σινο-Σοβιετικά σύνορα, μέχρι και στην Κινα που λέει και ο Τάσιος. Αφού κάνουν τέτοια στους οπαδούς τους 90 χρόνια και δε τους δείρανε , καλά κάνουν και τιμούν τον Κόκκαλη. Και τον ΜΠΙΛ ΓΚΕΗΤΣ θα τιμήσουν . σηκώνει.
Εις υγείαν
ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΩΤΗΣ