Οταν οι περισσοτεροι οπως συνηθως δυσκολευοντουσταν ν αναπνευσουν απ τα δακρυγονα και τα χημικα, καποιοι πηραμε μια ανασα...οταν οι περισσοτεροι οπως συνηθως ταμπουρωθηκαν φοβισμενοι στα τσιμεντενια κλουβια τους για να δουν απο τη τηλεοραση τα γεγονοτα, καποιοι ημασταν στο δρομο και τα δημιουργουσαμε...οταν οι περισσοτεροι οπως συνηθως, αρχιζαν τις συζητησεις και τις ευκολες κριτικες, τα κουτσομπολια,τις γκρινιες,τις ειρωνιες και το χλευασμο,καποιοι μιλαγαμε για τα ελευθερα χναρια που αφησαν τα ιχνη λαικου ξεσηκωμου που βαδιζαμε...οταν οι περισσοτεροι ως θεατες οπως συνηθως βλεποντας ολογυρα τις πολλες μικρες φωτιες να θελουν να ενωθουν σε μια μεγαλη επαναστατικη, φοβηθηκαν και αρχισαν να λενε για το καναπε τους που θα καει, καποιοι πλησιασαμε ακομα πιο κοντα και ριξαμε τα ρουχα μας και τη καρδια μας γιατι μονο εκει ζεσταινομαστε.Ετσι γυμνοι οπως συνηθως με την αληθεια της απελευθερωσης θα πορευθουμε, στα ιδια χναρια, δημιουργωντας νεες συνθηκες για να ξαναπαρουμε μια ανασα....στιγμες λευτεριας,αξιοπρεπειας....στιγμες ανθρωπιας δηλαδη
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
ΑΝΑΣΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου