Η ΚΡΙΣΗ, ΟΙ ΦΤΑΙΧΤΕΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΘΑΜΕ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΤΑΙΜΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ

Αυτοι που αιωνες τωρα διαχεριζονταν τις τυχες μας με την διακαιολογια πως γνωριζουν πωνα το κανουν, ενω εμεις οχι, ειναι οι ιδιοι ανθρωποι που προκαλεσαν με την βουλημια τους την παγκοσμια κριση.
Στις ειδησεις σημερα ειδα εναν πανικο
αγγλοι βουλευτες να κατακεραυνωνουν τραπεζιτες για τους παχυλους μισθους τους(αν διαβαζε ομως κανεις πισω απο τις λεξεις θα εβλεπε πως τους την λεγανε επειδη με τα καμωμματα τους φεραν το κρατος στο χειλος του γκρεμου)
τον ομπαμα να λεει πως η κλριση του 29 ηταν ανεκδοτο μπροστα στη σημερινη κριση
τους εμπορους οχι να ριχνουν τις τιμες αλλα να τις ανεβαζουν κ αλλο αναγκαζοντας δημοσιογραφους να ορυονται του στυλ "ρε μαλακες μ αυτα που κανεται θα τα χασουμε ολα"
Τα συγχρονα κρατη δειχνουν να φοβουνται μια επανασταση, μιας κ ειναι φως φαναρι πως η κριση οφειλεται στα καμωματα των ιδιων κ των αφεντικων.
Τα κρατη παντα μπροστα στον κινδυνο των επαναστασεων ξεκινουσαν εθνικιστικους πολεμους μεταξυ τους, για απροσονατολισμο των φτωχων.
Λυση για την ωρα φαινεται να μην υπαρχει για τα προβλημτα που δημιουργησε η κριση.
Για να συνεχισουν εν καιρω κρισης , να διατηρει μια μικρη ταξη παγκοσμιως τα προνομια της(ακριβους μισθους κλπ) ποροβαινουν σε απολυσεις εργαζομενων
Το μονο διδαγμα που βγαινει απο ολη αυτη την ιστορια ειναι πως μπορουμε να κυβερνηθουμε κ χωρις το κρατος κ τα αφεντικα(οσο να πεις σε μια τετοια περιπτωση, εμεις δε θα οδηγουσαμε τον πλανητη σε κριση, οσο χαζοι κ αμμορφωτοι κ αν ειμασταν)