Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007

ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Πρόχειρες σκέψεις πάνω στο ζήτημα της εργασίας.

Μια από τις χειρότερες και τις πιο κακοπληρωμένες δουλειές (αλλά που τη συναντάμε συχνά μέσα στις σύγχρονες μητροπόλεις) είναι και αυτή του πακετά (delivery boy). Οι λόγοι που τη συναντάμε συχνά και σε μεγάλο εύρος είναι αρκετοί και σημαντικοί.

Α)Κατά ένα μεγάλο βαθμό φταίει η έντονη μικροαστοποίηση των αστικών πληθυσμών από τα μέσα της δεκαετίας του 80 και ακόμα εντονότερα από τις αρχές του 90. Ο πιεστικός τρόπος ζωής, το πιεσμένο ωράριο αλλά και η λογική του καλοπερασάκια έχει εισβάλλει κατά κύριο λόγο στη καθημερινότητα και αυτό έχει και το αντίκτυπο του και στο φαΐ με συνέπεια πλέον να το ζητά ο σύγχρονος άνθρωπος να του το φέρνουν στα πόδια του, γεγονός που αποτέλεσε αφορμή για την έξαρση του πακέτου σε όλα τα μαγαζιά που εμπορεύονται έτοιμο φαΐ.

Β)Η ανεργία. Πολλοί νέοι που μόλις τώρα βγαίνουν στο κουρμπέτι και δίχως να διαθέτουν κανένα από τα λεγόμενα «εφόδια» που απαιτεί η σύγχρονη καπιταλιστική αγορά εργασίας βρίσκουν σαν εύκολη και προσωρινή λύση την εργασία με το μηχανάκι μέχρι… « να βρεθεί κάτι καλύτερο». (έλα όμως που ουδέν μονιμότερον του προσωρινού»

Επίσης συναντάμε στο πακέτο και εργαζόμενους μεγάλης ηλικίας που είτε δε τους φτάνουν τα χρήματα από τη μόνιμη δουλειά τους για να συντηρήσουν την οικογένεια τους είτε συμβαίνει το άλλο κλασσικό φαινόμενο των καιρών μας να εισέρχονται στην ανεργία σε μεγάλη ηλικία.(μιλάμε κυρίως για ηλικίες 35-45)

Παραπάνω αναφέραμε μόνο δυο από τους χιλιάδες λόγους που γνωρίζει άνθηση το… «επάγγελμα».

Πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν το επάγγελμα αυτό βάζοντας του εισαγωγικά γιατί για κάποιους λόγους δε το θεωρούν επάγγελμα ή ακόμα χειρότερα πιστεύουν πως αυτοί που το κάνουν είναι λογικό να είναι κακοπληρωμένοι μιας και δεν φρόντισαν όταν είχαν την ευκαιρία να σπουδάσουν. Έτσι ακούμε κατά καιρούς ακόμα και πολύ κοντινούς μας φίλους να λένε «ε βεβαία άμα δε σπούδασες και βγαίνεις στη ζωή δίχως κανένα εφόδιο τι περιμένεις ; θα δουλεύεις μια ζωή πακετάς και ανασφάλιστος»

Η απόλυτη σαπίλα στα μυαλά και στην στάση ζωής των σύγχρονων κοινωνιών.

Και που να ήξερε ο κάθε καημενούλης φορέας τέτοιων αντιλήψεων ότι ένα 30% των πακετάδων είναι πτυχιούχοι που δε ξέρουν τι να το κάνουν το πτυχίο τους. Αλλά και έτσι να μην ήτανε τα πράματα τι σημαίνει στην εποχή μας το «δε σπούδασες ; καλά να πάθεις τώρα» ή ακόμα χειρότερα το «δεν έχεις βύσμα για το δημόσιο; Κάτσε στην πίκρα τότε».

Εκτός από τους πακετάδες σήμερα υπάρχουν άπειροι εργάτες που δουλεύουν ανασφάλιστοι και κακοπληρωμένοι. κάτω από τις χείριστες συνθήκες. Την στιγμή που κάποιοι άλλοι τρέμουν στην ιδέα του να χαθούν οι κοινωνικές παροχές (ένσημα, 13ος μισθός κ.τ.λ.) κάποιοι άλλοι εργαζόμενοι στηρίζονται στη διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε πελάτη αν θα τους αφήσει φιλοδώρημα.

Υπάρχει σήμερα στην χώρα μας κόσμος που δουλεύει για 3 ακόμα και για 2 ευρώ την ώρα.

Η απόλυτη ξεφτίλα στην εποχή της ψηφιακής εικόνας, των γρήγορων αμαξιών και της ιλουστρασιόν «ζωής».

Μήπως πρέπει σιγά , σιγά να αρχίσουμε όλοι να σκεφτόμαστε και λίγο πέρα από τη μύτη μας; Μήπως πρέπει να ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση για τους τρόπους κοινής αντίστασης όχι απαραίτητα στο νεοφιλελευθερισμό (γιατί μαύρη εργασία υπήρχε και πριν από αυτόν), αλλά στο πλέγμα εξουσίας και κεφαλαίου γενικότερα; Και αν είναι να το κάνουμε μήπως πρέπει να ξεκινήσουμε στην βάση της αυτό- οργάνωσης των αναγκών μας, των αιτημάτων μας και της ζωής μας γενικότερα ;

Γιατί αν περιμένουμε από τους αυτόκλητους σωτήρες μας (εργατοπατέρες, κόμματα, εθνικούς μεσσίες, κυβερνήσεις) χέστηκε η φοράδα στ αλώνι.

Τα είδαμε και τα δικά σας τα χαΐρια για δεκαετίες ολόκληρες.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
© Copyright by SAMURAI KABATZA  |  Template by Blogspot tutorial