ο διοικητικό συμβούλιο της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στη συνεδρίασή του της 7^ης Δεκεμβρίου 2008 εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

ΚΑΤΩ ΤΑ ΟΠΛΑ !

Φτάνει πια με την αστυνομική βία και τον αυταρχισμό!

1. O φόνος ενός παιδιού από αστυνομικό, προφανώς είναι «μεμονωμένο περιστατικό», όπως ανέφερε και ο αρμόδιος Υπουργός Δημόσιας Τάξης. Τι άλλο να ήταν όμως; Ρουτίνα; Αυτή τη στιγμή επείγει να λειτουργήσουν επιτέλους αποτελεσματικά και όχι προσχηματικά οι μηχανισμοί απόδοσης ευθυνών στον ή στους αυτουργούς, φυσικούς και ηθικούς. Η ατιμωρησία και οι εικονικές ΕΔΕ είναι γενεσιουργές αιτίες τραγικών θανάτων, όπως ενός άοπλου ανηλίκου στο κέντρο της Αθήνας.

2. Ανεξάρτητα από τις περιστάσεις της συγκεκριμένης ανθρωποκτονίας, έχει επαρκώς τεκμηριωθεί ότι τα τελευταία χρόνια επανεμφανίζεται μια υποκουλτούρα βίας σε μείζονα τμήματα της ελληνικής αστυνομίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ειδικός φρουρός κατηγορείται για ακόμη μια φορά. Δεν είναι επίσης τυχαία η αύξηση των κρουσμάτων βίας είτε κατά φοιτητών και εργαζόμενων που διαδηλώνουν είτε κατά μεταναστών, προς τους οποίους κάθε όριο βίαιης και απάνθρωπης μεταχείρισης ξεπερνιέται, τόσο στα σύνορα όσο και μακριά από αυτά. Ούτε είναι τυχαία η σπασμωδικότητα της ακραίας καταστολής, ιδίως όταν συνδυάζεται επιλεκτικά με την πλήρη αποχή της αστυνόμευσης.

3. Τίθεται πια επιτακτικά το ζήτημα, όχι μόνο όχι μόνο της κατάλληλης εκπαίδευσης για τη χρήση των όπλων, αλλά και αυτής καθεαυτής της γενικευμένης οπλοφορίας: δηλαδή της απεριόριστης δυνατότητας, όλων των οργάνων της τάξης - ακόμα και των υπαλλήλων security σύμφωνα με φετινό νόμο - να φέρουν όπλα παντού και πάντοτε και να περιπολούν στο κέντρο των πόλεων ως πάνοπλοι ράμπο, χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Όμως για τη συντριπτική πλειοψηφία των αστυνομικών καθηκόντων το όπλο στη ζώνη είναι εντελώς άχρηστο ή και επικίνδυνο. Άλλες αστυνομίες, που θεωρούνταν πρότυπα, όπως η Αγγλική, το χρησιμοποιούσαν μόνο υπό ειδικές συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση, η «στρατικοποίηση» των πόλεων παράγει εν καιρώ ειρήνης «μεμονωμένα περιστατικά» σαν κι αυτό.

4. H Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου θεωρεί ότι, όσο επιβεβλημένη είναι η απόδοση των ευθυνών για την πρωτοφανή αυτή τραγωδία, άλλο τόσο είναι αναγκαία:

- Η ουσιαστική και πλήρης διερεύνηση όλων των περιστατικών βίας εκ μέρους αστυνομικών οργάνων με απόδοση ευθυνών και πλήρη εφαρμογή των προβλεπόμενων πειθαρχικών και ποινικών μέτρων.

- Η εκ βάθρων ανασύσταση και μεταρρύθμιση της δομής και της λειτουργίας της ελληνικής αστυνομίας ξεριζώνοντας τον αυταρχισμό και την αδικαιολόγητη και επιθετική βία των αστυνομικών οργάνων κατά ελλήνων πολιτών και μεταναστών ως «θεμιτό» μέσο άσκησης του ρόλου τους.

- H επανεξέταση των προϋποθέσεων χρήσης και κατοχής των όπλων και γενικότερα, η ριζική αναδιοργάνωση του συστήματος προστασίας των πολιτών σε ένα Κράτος που θέλει να λέγεται Δικαίου.