ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΩΝ

Σήμερα πρωί: φίλος καταστηματάρχης του κέντρου, μαζεύοντας τα απομεινάρια του καταστήματός του

μονολογούσε “αν τους τρελάνεις τους πιτσιρικάδες μετά μάζεψέ τους, μετά ψάξε να τους τα ρίξεις…”.

Αμίλητος, εγώ. Σκεφτόμουν μόνο ότι αν ένας πιτσιρικάς σήμερα δεν έχει “φρικάρει” με την πραγματικότητα που του προσφέρουμε να ζήσει, τότε υπάρχει πρόβλημα.

Τα χθεσινά γεγονότα, εκτεταμένα και σε όλες τις μεγάλες πόλεις δήλωναν το σοβαρό πρόβλημα που υπάρχει με το περιβάλλον που υποχρεώνουμε τους νέους σήμερα να ζουν και να ονειρεύονται.

Απ΄το πρωί ως το βράδυ, δούλοι ενός καταστροφικού εκπαιδευτικού συστήματος, δούλοι των φροντιστηρίων και των ιδιαίτερων, χωρίς ανάσα, διαβλέπουν ότι το παιχνίδι είναι “στημένο”, προδιαγεγραμμένο.

Φορτωμένοι πτυχία, γλώσσες, προσόντα, τους ρίχνουν σε μια απαράδεκτη και αυθαίρετη αγορά εργασίας με προδιαγραφές ανεργίας και εκμετάλλευσης.

Για τα χθεσινά γεγονότα είσαστε υπεύθυνοι ΕΣΕΙΣ - οι πολιτικοί, ΕΣΕΙΣ- οι θρησκευτικοί ηγέτες, ΕΣΕΙΣ- οι εργοδότες, ΕΣΕΙΣ -οι καθηγητές, ΕΣΕΙΣ-οι γονείς…

ΕΜΕΙΣ ΟΛΟΙ, δηλαδή.

http://worldcity.wordpress.com/2008/12/09/%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC/